(animi causa)

Το άγγιγμα δεν αφήνει ίχνη. Ο πόνος εξαργυρώνει τις επιθυμίες. Τραγούδια, άνθη, χαμόγελα. Προτού η σιωπή λησμονήσει τη σιωπή.
Η γοητεία παραλύει τη σκέψη. Τέτοια αδημονία υπάρχει μονάχα στα όνειρα. Αναμένοντας κι αναμένοντας, ο χρόνος κυλάει καταδικάζοντας το πνεύμα. Και τον υπομένει.
Τα πάθη και η ικανοποίηση σκοτώνουν τη βούληση. Την ορίζει μόνον ο νοητός άξονας του εγώ.
Όλα είναι πιθανά κι απίθανα στο φως. Όταν το θρέφει η ταπείνωση, η ελπίδα, η απαντοχή.

Commenti

Anonimo ha detto…
Προτού η σιωπή λησμονήσει τη σιωπή.

Μου αρέσει αυτό που κρύβεται μέσα σε αυτή την πρόταση.Η μυστικότητα των σιωπων.
SILIO D'APRILE ha detto…
Regina, η σιωπή εκπνέει από το πνεύμα, η απουσία ήχου, η σιωπηλή στιγμή, νομίζω, προέρχεται από την ψυχή. O animus και η anima, όπως ψιθυρίζει η ζωή...
Anonimo ha detto…
Δεν υπάρχει απόλυτη σιωπή.Ακομη και αυτές που μοιάζουν απόλυτες αν τις αφουγκραστει καποιος έχουν μέσα τους κάτι που φωνάζει.Δεν το εχεις ακουσει κάποιες στιγμές;
SILIO D'APRILE ha detto…
Regina, η σιωπή βεβαιώνει τη γνώση για τη θέση μας στο Σύμπαν, τη γήινη μήτρα μας, το ρίζωμά μας στη ζωή, την πορεία που χαράσσουμε αλλά ονομάζουμε μοίρα. Γι' αυτό πράγματι αφουγκραζόμαστε την ίδια τη σιωπή...
scalidi ha detto…
Αυτοί οι στίχοι με καλωσόρισαν σήμερα στη γραφειακή μου ζωή και ορίζουν ακριβώς το 3μερο που πέρασε.
Το site poema, δεν ανοίγει, δεν ξέρω γιατί
SILIO D'APRILE ha detto…
scalidi: δεν ανέβηκε ακόμη επίσημα, θα ενημερώσω άμεσα
scalidi ha detto…
Ουπς! Συγγνώμη, αλλά το βρήκα στο "Ελληνική Λογοτεχνία" και σκέφτηκα ότι λειτουργεί...
;)